dinsdag 29 oktober 2013

SPOILERS - Mijn irritaties in Grand Theft Auto V

Het verhaal van Grand Theft Auto V is beter dan de gemiddelde game. Dat durf ik wel te stellen, maar er zitten toch een paar zaken in die mij dwarszitten. Dit stukje gaat over het verhaal van Grand Theft Auto V en bevat SPOILERS! Lees dit dus alleen als je het spel niet gaat spelen of als je het verhaal al uitgespeeld hebt.


In het spel speel je met Franklin, Michael en Trevor. 3 leuke personages dacht ik. Alleen als je Michael echt begint te kennen wordt hij irritant. Michael zit nogal met zichzelf in de knoei en heeft constant ruzie met zijn familie. Hij lijkt iedereen kwijt te raken en wil dat juist absoluut voorkomen. Dat lukt natuurlijk niet en hij raakt iedereen in zijn familie kwijt. Zo krijgt hij ruzie met de yoga-instructeur van zijn vrouw en zet hij zijn dochter voor schut op tv. Iedereen krijgt langzaam aan genoeg van de jaloerse en bemoeizuchtige Michael. Ook binnen zijn werk gaat alles niet bepaald over rolletjes. Zo krijgt hij ruzie met de overheid, de maffia en een rijke vent.

Michael is een grote teleurstelling. Hij zou de intelligente en succesvolle midlife man moeten zijn, maar daarentegen gaat hij op zijn heftigste emoties af en moet alles snel en lomp opgelost worden. Dit is precies zoals Trevor is, maar van accepteer je het wel, want zo is Trevor. Michael is juist berekenend en slim, maar daar zie je weinig van terug als hij weer eens in paniek is. Alleen als het misdaad leven weer begint te draaien dan lijkt Michael weer zichzelf te worden. De enige persoon tegen wie hij de hele tijd zichzelf blijft is Franklin. Hij beschermt hem en heeft altijd vertrouwen in hem.



Hoewel je het grootste deel van alle complotten al lang ziet aankomen is het verhaal wel van bovengemiddelde kwaliteit. Zeker als je naar Franklin en Trevor kijkt, alleen Michael blijft me dwars zitten. Zo liegt Michael alles bij elkaar en hoopt er zonder echte uitleg mee weg te komen. Ook heeft hij een super irritante familie, afgezien van zijn zoon die soms weer echt briljant is. Als ik Michael was, zou ik niet terugkeren naar dat zeurende hoopje mensen dat alleen maar geld wil zien. Een zoon die niks doet, een dochter die de slet van de stad is en een vrouw die niet één ding normaal kan zeggen en een kop heeft als van een willekeurig slachtoffer van Trevor. 

Waar Franklin en Trevor precies de dingen doen die bij hun karakter horen is Michael heel wisselvallig. Soms probeert hij een engel te zijn en zijn enorme leugens allemaal goed te praten en soms vindt hij het dat er geen uitleg nodig is en zijn alle middelen toegestaan als hij zijn doel maar haalt. En dat stoor mij aan Michael. De persoon waar ik dacht het meeste mee te hebben stelde me het meeste teleur. Zo slim en intelligent is hij niet, en liegt tegen alles en iedereen die maar iets voor hem betekend heeft. 



Als finale kan je kiezen om Michael, Trevor of niemand te vermoorden. Ik wilde Michael ombrengen, maar daar heb ik alleen mezelf mee. Want dan kon ik na het uitspelen van het spel, niet meer met Michael spelen en moest ik met de andere personages weer een tank en een Ford Mustang kopen. Michael bleef leven, omdat ik mezelf niet wilde straffen. Ik had echter geen invloed in de keuzes die Michael maakte rondom zijn familie. Als ik dat wel had, dan was het heel anders afgelopen met zijn huisgenoten die solliciteerden naar een blok beton aan de voeten gebonden op weg naar de bodem van de Alamo Sea.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten