Goede sfeer
Battlefield 4 doet er nog meer aan om de chaos van een echte oorlog in beeld en geluid te vertalen. Het ziet er weer prachtig uit en de geluiden zijn de beste die je ooit gehoord hebt in een schietspel. De akoestiek is bijzonder goed gedaan. Als je binnen een wapen schiet klinkt heel anders, dan als je buiten in een open vlakte je trekker overhaalt. Ook alle explosies en granaten geven je soms een echt angstaanjagend gevoel. Zo geeft het een grote en volle knal, die als je soms je geluid te hard hebt staan, ook nog voor de nodige rechtopstaande huidharen zorgt.
Actie |
Visueel lijkt het veelal op Battlefield 3. De grafische stijl is exact dezelfde. De omgevingen zijn iets anders geworden, maar de thema's vindt je over het algemeen weer terug. Zo zijn er bergen, sneeuwgebieden en droge vlaktes. Thema's die we in Battlefield 3 ook terug zagen komen. De grootste veranderingen in grafisch gebied zijn vooral de grootsheid. Er zijn grotere levels en zit er vaak ook meer hoogte in. Daarnaast zijn de animaties op veel gebieden verbeterd en is er meer destructie wat het geheel weer realistischer doet aanvoelen. Er is echter wel een kanttekening bij de grafische pracht, de console lijkt het niet altijd even goed te trekken. Zo zie je nog vaak aan een begin van een potje, dat je nog geen wapen in je handen hebt, dat je scope nog niet gerenderd is of dat textures van trappen nog moeten inladen. Dit ziet er erg slordig uit. Trappen lijken dan erg op steile rolstoelschansen en muren zijn volledig grijs omdat de details pas na ongeveer een minuut tevoorschijn komen.
Het spel speelt soepel. Je beweegt makkelijk en snel door de grote en goed gevulde omgevingen. De voertuigen voelen ook erg goed aan. Een tank is echt een monster dat het hele slagveld afschrikt en vliegtuigen voelen aan als grote destructie machines, alleen moet je er wel tijd instoppen voor je ze meestert. Maar ook voor de gewone soldaat is er een plek binnen de oorlogen. Zo kun je weer met alle vertrouwde wapens aan de slag en meer. In totaal zijn er meer dan 100 wapens om uit te kiezen. Er zit echt zoveel in dat je soms door de bomen het bos niet ziet. In het begin voelt het een beetje vreemd aan, maar als je eenmaal gewend bent aan de luxe dan ben je er toch wel erg blij mee. Bijna ieder wapen is te customizen. Bij sommige wapens kun je uit bijna 40 toevoegingen kiezen.
Solist kan beter een andere game spelen.
De singleplayer is een stuk beter dan de vorige keer. Vorige keer leek je ieder type gevecht een keer voorbij te zien komen, dit keer zit er iets meer een verhaal achter en zitten er nu wel een paar momenten in die je bij zullen blijven. Zo kom je bijna in de rotor van een helikopter terecht en zie je meerdere grootschalige destructies direct voor je plaats vinden. Deze blijven zeker nog een tijdje bij me hangen, maar verder is het niet heel bijzonder. De actie is er en het speelt wel lekker, maar veel voelt geforceerd aan. Er is weinig reden om de singleplayer opnieuw te spelen. Het verhaal kent drie eindes en je kunt wapens vrijspelen voor de multiplayer, maar je speelt het niet omdat je sommige stukken echt nog eens opnieuw wilt beleven.
Destructie |
Multiplayer om tot volgend jaar augustus nog te spelen
Battlefield 4 heeft misschien een singleplayer, maar de multiplayer steekt er iedere keer met kop en schouders boven uit. In dit deel zijn er weer vier classes om tot in het einde der dagen mee te spelen. Ze lijken weer erg veel op de classes uit het vorige deel, alleen valt er dit keer meer zelf te kiezen. Zo heb je nu twee sloten om gadgets in te plaatsen en kan je kiezen uit heel veel wapens. Alle wapens voelen anders aan en hebben een unieke sound, iets dat niet gezegd kan worden over de deelnemers van bijna iedere talentenjacht. Ook de voertuigen bieden weer extra mogelijkheden om het slagveld naar jouw hand te zetten of om tegenstanders uit een hijskraan te blazen.
De levels zijn divers en zijn door de Levelution voorzien van meer dynamiek. Nog steeds kan niet alles kapot, maar vooral het nieuwste fenomeen van Dice zorgt toch voor de nodige veranderingen. Zo heeft ieder level een groot object dat kapot kan. Bij sommige gaat het alleen maar om destructie, bij andere veranderd er wel degelijk iets. Zo kan een level opeens helemaal onder water komen te staan of zijn door het instorten van een grote schoorsteen wegen afgesloten voor tanks. Op het einde van een potje lijkt geen enkel level nog op het level waarmee het spel begon. Ook kleinere gebouwen en muren kunnen kapot, maar dit zijn altijd precies de vierkante muren die in de Battlefield-serie kapot gaan.
Lastige menu's vragen wat tijd |
Ook in de modi is Battlefield 4 een echte vooruitgang. Zo is er dit keer veel meer te kiezen dan bij de release van Battlefield 3. De vertrouwde modi als: Rush, Conquest en Deathmatch zijn terug. Net als een nieuwe genaamd Obliteration waarin je een bom moet veroveren en die proberen te laten ontploffen op een locatie bij de tegenstander. Het heeft wel iets weg van rugby, waarbij je de persoon met de bom probeert te beschermen tot hij bij de touchdown-lijn is.
Voor nieuwe spelers is er nu een tutorial en trainingsmode. Hiermee kunnen ze oefenen voordat ze online gaan om echte tegenstanders neer te schieten. Handig is vooral de vliegtuig en helikopter trainingen. Hiermee leer je de besturing sneller en je kunt altijd in terecht. In de multiplayer is het vaak ruziƫn om wie de helikopter mag hebben. Als je deze dan ook nog na twee tellen kapot vliegt, dan komt dat zeker op de nodige kritiek te staan van je tegenstanders. Echt oefenen was er dus tot nu toe nog nooit echt bij.
Het oordeel van een wijs blond persoon!
Battlefield 4 excelleert precies waar je het verwacht, de multiplayer. De mooie en dynamische omgevingen zorgen ervoor dat geen enkel match hetzelfde voelt. Ook de enorme keuzemogelijkheden zorgen ervoor dat er in de nadagen van je bestaan nog genoeg nieuwe dingen te beleven vallen in Battlefield 4. Het vergt alleen wel wat gewenning voor je jezelf echt thuis voelt in de menu's. Voertuigen bieden nog een extra laag aan de impact die het spel al op je heeft. De singleplayer is vermakelijk, al zul je er niet snel terug keren. Deze voelt helaas wel als hetzelfde aan, iets dat de multiplayer op geen enkel moment lijkt te doen. Kleine grafische problemen en haperingen in de menu's zijn het enige dat je af en toe weer op aarde doet belanden, maar voor de rest bevind je je in een fanatieke strijd tussen gelijkwaardige partijen en ben jij de persoon om de victorie naar jouw kant te slepen. En als een spel je dat gevoel geeft, dan weet je dat het goed zit.
Ik geeft dit spel een: Morgan Freeman
Ik geef bij de beoordeling van spellen geen cijfer, maar de naam van een acteur. De kwaliteit van hun werk vind ik dan te vergelijken met de game. Hieronder leg ik de schaal uit en met welke score en mening ze te vergelijken zijn.
Hugh Jackman: Brengt geen emoties over en zorgt ervoor dat ik me hardop ga afvragen waarom ik mijn tijd hiermee aan het verdoen ben. Zeer en zeer slecht (0-2)
Paul Walker: Je vraagt je iedere keer af wat doet hij. Alles wat hij doet is nietszeggend zijn en verdwijnen als de grote namen er aan komen. Zal nooit een echte indruk maken, maar het kan altijd slechter. Toch krijg je wel spijt dat je ermee begonnen bent.
Tom Cruise: Alles je door alles heen kijkt zie je toch iedere keer gewoon een klein ventje (5)
Arnold Schwarzenegger: Voelt vaak een beetje vreemd aan, maar zorgt altijd een paar van die momenten die voor voldoening zorgen. Heeft niet de hoogste grafische eisen, maar zorgt voor ruim voldoende vermaak. (6-7)
Morgan Freeman: Alles is meteen duidelijk en anders wordt het wel goed uitgelegd. Zorgt voor genoeg vermaak voor op de lange termijn, maar heeft het net niet in zich om met twee handen naar perfectie te grijpen. (8-9)
Brad Pitt: Visuele perfectie, een verhaal dat je eeuwig zal raken en instaat om perfectie te simuleren. Maakt een diepe indruk en is een entertainment productie die je niet meer loslaat. (10)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten