Grand Theft Auto Online start je op door naar het vierde vakje te gaan in het personage menu. Dit is dan nog een leeg veld, maar daar komt meteen verandering in als je de multiplayer start. Je begint namelijk met het maken van een personage. Erg veel valt er niet te kiezen en manier waarop het personage tot stand komt voelt ook raar aan. Zo bepaal je eerst hoe zijn ouders en grootouders eruit zien, waarna je daarna het resultaat van jezelf te zien krijgt. Hier valt weinig in te veranderen en het is moeilijk om het personage te krijgen dat je echt wilt hebben. Bij de vaardigheden geldt ook weer hetzelfde. Je kan variabelen bepalen, maar de echte uitkomst is iedere keer net niet waar je op zit te wachten. Als laatste kan je nog een baard, kapsel of hoed toevoegen. Je personage is af en dan gaat de multiplayer echt beginnen.
Esthetisch parachute springen |
Zo is er eerst een tutorial. Deze wordt wel op een verhalende manier gebracht, waardoor je wel het gevoel krijgt dat je een hoge piet kan gaan worden in het criminele circuit van Los Santos. Zo wordt je door Lamar aangestuurd om een paar kleine opdrachten te doen, die je duidelijk maken wat er allemaal te doen is in het spel. Tegen de tijd dat je ongeveer level vier hebt bereikt als karakter, dan pas kun je echt zelf aan de slag. De opties die je dan krijgt zijn niet niks. Zo zijn er activiteiten die je in de stad kan doen. Denk hierbij aan het overvallen van winkels, andere spelers afmaken, politie kwijtraken, wapens kopen, auto's stelen of rare stunts uithalen met meerdere personen. Het is leuk dat je nu alle gekkigheid samen met andere kan doen in de open wereld. Naast de open wereld heb je ook nog evenementen. Op iedere straat hoek vindt je deze, maar je kan ook kiezen voor een snel potje.
De activiteiten die je kan doen in het begin zijn Deathmatch, Racen en Missies. Je gaat dan eerst een lobby in waar alle spelers worden geladen en daarna begint het spel. Na het worden de beloningen uitgedeeld. Dit is in de vorm van geld en reputatie. Met geld koop je dingen. Logisch! En met reputatie speel je dingen vrij, die je daarna kan kopen. Naast spullen om te kopen komen er als je verder levelt extra evenementen. Zo kan je rond level 11 parachute missies spelen, of krijg je een telefoontje dat je een bepaalde auto moet zoeken voor een bajesklant. Er valt al heel snel, heel veel te doen. De keuze is echt enorm.
Er is meer keuze dan in de singleplayer. Zo zijn er veel meer gebouwen die je kunt kopen. Let op! Je kan maar één gebouw bezitten! Ook valt er veel meer aan het personage aan te passen en aan je wapen. De keuzes zijn bijna niet bij te houden. En dat is waar het spel soms te moeilijk wordt. Niet om het te spelen, maar wel om het overzicht te houden. Zo vergeet ik de hele tijd dat ik parachute missies kan doen. Ook moet je goed opletten na een evenement. Daarna krijg je de keuze om een ander evenement te doen, maar dit hoeft niet hetzelfde te zijn. Zo kan het zijn dat je na een potje Deathmatch, meteen daarna in een Race terecht komt.
Ook de levels zijn heel gevarieerd. Zo heb je races door de bergen, over het strand of juist door de stad. Dit kan dan weer met hele snelle auto's, vrachtwagens of fietsen. Bij Deathmatch speel je rond twee villa's, op een grote fabriek of rond de trailers van de soortgenoten van Trevor. Ook hier is veel variatie, maar dit zorgt ook meteen dat je soms hele snelle potjes hebt, maar soms ook hele trage waar iedereen achter een muurtje ligt te wachten tot iemand het lef heeft om wel een stap te zetten. Ja, het moge duidelijk zijn, ik ben een fan van snelle potjes.
Race in supercars is leuk |
GTA Online is erg leuk. Je kan er heel veel, alleen al in de vrije modus kan je genoeg doen. Helemaal leuk is het als je met z'n tweeën lekker gek aan het doen bent, dan komt het Online helemaal tot zijn recht. Dit is dan ook wat ik van Grand Theft Auto Online verwachtte. Lekker met vrienden vrachtwagen van de berg af rijden. Daarnaast is het ook heel leuk om het alleen te spelen. Als er geen vrienden zijn om even mee te doen is er meer dan genoeg content om je 120 levels zoet te houden. De wachttijden tussen potjes duurt soms lang, maar door de grote wereld is die tijd wel te rechtvaardigen. Door deze opzet kan jezelf kiezen of je een co-op spel speelt of een competitieve multiplayer. Door alle keuzes is het soms moeilijk te om te weten wat je kunt doen, maar de leukste opties krijg je altijd wel gevonden. Daarom vergeef ik alle opstart problemen en de wachttijd van twee weken, en zou ik zeggen dat iedereen zich wel op een manier erg kan vermaken met deze multiplayer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten